با گذشت 37 بهار از زندگی ، شاید درک این رباعی خیام در زندگی این روزها بیشتر نمود پیدا می کند .
خیام اگر زباده مستی خوش باش
با لاله رخی اگر نشستی خوش باش
چون عاقبت کار جهان نیستی است
انگار که نیستی ، چو هستی خوش باش